بسمه تعالی
خداوند تمامی رفتگان را رحمت کند از جمله استاد اخلاق مرحوم اقای مولوی قندهاری رحمه الله علیه که میفرمودند هر روز ما کربلاست و باید بیاد اباعبدالله الحسین باشیم .اما واقعه کربلا متاسفانه آنطور که برخی روحانیون و مداحان آن را راه درامد خود قرار داده اند روز مصیبت اهل بیت نیست بلکه روز عشق بازی و دلدادگی اباعبدالله و اصحاب و یارانشان با ذات اقدس اله است و اغاز آن از مکه و طواف بدور خانه معبود شروع گردید . قبلا در مقاله دوست داشتن عرض شد که دوست داشتن سه مدل است نقطه ای ، خطی و مثلثی که فرد نقطه ای فقط خودش را دوست دارد و خطی شرطی و معامله گونه و کاسبانه و مثلثی عشق واقعی است که خود سه مرحله است تخلیه ، ابراز و اثبات .که عاشق ابتدا بایستی از منیت و آنچه به من تعلق دارد قلب خود را تخلیه و آنگاه عشق و خانه دل را به ذات اقدس اله عرضه و ابراز نموده و سپس این عشق را اثبات نماید .اباعبدالله لبیک های طواف را با ایثار جان خود و عزیزان و اسیری اهل بیتش اثبات نمودند و این درسی برای تمامی شیعیان است که شیعه گری فقط لق لق زبان نیست بلکه اثبات می خواهد ، گذشتن از حب جان و مال و مقام و داشته های دنیوی را می طلبد. همجنین قبلا در مقاله درخت سعادت عرض که بستر دوست داشتن معرفت است یعنی تا معرفت نداشته باشیم عاشق نخواهیم شد و بستر معرفت عنایت است یعنی تا معبود گوشه چشمی نشان ندهد معرفت حاصل نخواهد شد و بستر عنایت توسل و شیون است و بستر توسل سنخیت و شبیه بودن عاشق به صفات مطلوب معشوق است و بستر سنخیت تقواست . قرائت زیارت عاشورا و دیگر زیارات ، توسل به معصومین است و زمانی نجات دهنده ما میباشند که بسترهای توسل لحاظ شوند یعنی سنخیت در پرتو رعایت تقوا و زمانی که مقبول افتد مورد عنایت قرار گرفته و به مقام معرفت میرسیم و با تمام وجود شیفته و عاشق ذات اقدس اله و اهل بیت که ابواب خانه معشوق هستند ، میشویم . که این عشق نمودش در دوست داشتن مخلوقات و متعلقات معشوق و خیر رسان بودن و خدمت صادقانه به انان جلوه گر میشود .پس خروجی قرائت زیارت عاشورا عمل و عمل و عمل و خدمت صادقانه و عاشقانه به مردم است و اگر هزار بار خوانده شود ولی این خروجی را نداشته باشد فقط لق لق زبان بوده است.
یک پیشنهاد ؛
در توسل معمولا دستها را بسوی آسمان بلند میکنیم ولی آسمان و کهکشانها گرچه خیلی عظمت دارند اما بر عظمت خداوند محاط نبوده و عظمت خداوند برتر است و اگر دستها را بسوی عظمت زمین و تخوم الارضین یا مرزهای زمین بگیریم باز هم عظمت خداوند متعال برتر است اما یک مکان هست که خداوند با تمام عظمت آنجا جمع میشود و آن قلب مومن است لذا پیشنهاد میشود پس از اقامه نمازهای واجب دست راست را بر روی قلب قرار داده و خداوند را خطاب قرار داده و در سه جهت ؛ کعبه معظمه به نیت امام حسین ع و مشهد مقدس به نیت حضرت رضا ع و مجددا کعبه معظمه به نیت امام زمان عج ابتدا دست را برروی قلب خود قرارداده با قرائت اللهم العن اول ظالم …قلب را از غیر او تبرا نموده و سپس دست را بسوی مرقد مطهر امام گرفته و عرض سلام و توسل به ایشان (مولای انی توجهت و توسلت بک الی الله …) البته در سلام بسوی حضرت رضا ع میتوان توسل زیر را نیز قرائت نمود؛
” یا علی موسی الرضا انظر الینا قد اتیت خائف مما لدینا نجنا مما نخاف یاعلی یا علی یا علی ”
و سپس مجددا دست را برروی قلب قرار داده با عنایت به اینکه امام باب الله هستند به خداوند متعال عرضه می داریم ؛
یا الله یا الله یا الله الهی عبیدک بباب بابک ، فقیرک بباب بابک ، اسیرک بباب بابک ، مسکینک بباب بابک ، مستغفرک من ذنوبه اثامه خطیئاته رکوعه سجوده قیامه قعوده لیله و نهاره بباب بابک ؛ یسئلک ما لا یخفی علیک یا سریع و یا مجیب یا سریع و یا مجیب یا سریع و یا مجیب. ان شاءالله با این توسل حال خوبی حاصل و مورد عنایت خداوند متعال قرار گیرید.آمین یا رب العالمین
ادادتمند دوستان اهل بیت – حسن زاده